“தென்னிலங்கை அரசியல் போன்று “இலங்கையர்” என்றும், இனவாதம் என்றும், வடக்கு அரசியல் “தமிழர்” என்றும், பிரதேச வாதம் என்றும் பேசுவது மேலாதிக்க அதிகார மனோநிலையின் வெளிப்பாடு. இதற்கு தெற்கு என்றும், வடக்கு என்றும் வேறுபாடில்லை. இந்த ஆதிக்க அரசியல் வரலாற்று பாடமே தொடர்கிறது.”

மேலும்

“மட்டக்களப்பு தமிழ்த் தேசியத்தை உள்ளார்ந்து உணர்ந்து அதனைப் பாதுகாத்தது என்பது மிகவும் மெருகூட்டப்பட்ட ஒரு கதையாடலாகும்.
தமிழரசுக் கட்சி அதிக ஆசனங்களைப் பெற்றதென்பது தேசிய மக்கள் சக்தியின் மட்டக்களப்பு மாவட்ட நிர்வாகத்திலும் தமிழ் மக்கள் விடுதலைப் புலிகள் கட்சியிலும் காணப்பட்ட பலவீனங்களால் நடந்த ஒன்றாகும். தமிழரசுக் கட்சி 33.8 வீத வாக்குகளை மாத்திரமே பெற்றிருக்கின்றார்கள் என்பதைக் கவனத்தில் கொள்வது நல்லதாகும்.”

மேலும்

பிராந்திய அரசியல் வீழ்ச்சிக்கான காரணங்கள் வெளிப்படையாகவே தெரிந்தவை. இவை அனைத்தும் ஏற்கனவே பலராலும் தொடர்ச்சியாகச் சுட்டிக்காட்டப்பட்டவை. ஆனாலும் அவை குறித்து எந்தக் கவனமும் கொள்ளப்படவில்லை.

மேலும்

“கனகர் கிராமம்” தொடர் நாவலில் இந்தவாரம் கோகுலன் தனது அரச பணியின் ஊடாக தமிழ் மக்கள் மேம்பாட்டுக்காகச் செய்த சில நடவடிக்கைகள் அவர் மீதான பாதுகாப்பு கெடுபிடிகளுக்கு வழி செய்தமை பற்றி கதை ஆசிரியர் பேசுகிறார்.

மேலும்

* மொத்தத்தில் என்.பி.பி. அலையில் தமிழ்த்தேசிய அரசியல் அள்ளுண்டு போய்விட்டது என்று சொல்லுவதற்கு இந்த தேர்தல் முடிவுகள் மட்டும் போதுமானவை அல்ல. என்.பி.பி.யின் எதிர்கால செயற்பாடும்,வாக்குறுதிகளும், இனப்பிரச்சினைக்கான தீர்வு அணுகுமுறைகளுமே அதனை தீர்மானிப்பதாக அமையும்.
* மொத்தமாக கிழக்கில் தமிழரசு 1,62, 000 வாக்குகளை பெற்றுள்ளது.  வடக்கு தமிழர்கள் அநுர அலையில் அள்ளுண்டு போன நிலையில் தமிழ்த்தேசிய அரசியலின் காவலர்களாக கிழக்கு தமிழ் மக்களே உள்ளனர். 
* தமிழரசுக்கட்சியின் பாராளுமன்ற குழுத்தலைவர் பதவி கிழக்கிற்கு – சாணக்கியனுக்கு வழங்கப்படுமா…?

மேலும்

பல காரணங்களால் நடக்கும் வாக்குப்பிரிப்புகள் ஏனைய மாவட்டங்களைப்போல மட்டக்களப்பிலும் பெரும் பாதகமான தாக்கங்களை ஏற்படுத்தவுள்ளதாக கட்டுரையாளர் கவலை வெளியிட்டுள்ளார்.

மேலும்

NPP மேலும் நெகிழ்ந்து, நவீனமாக வளர்ச்சியடைய வேண்டும். உணர்ச்சிகரமான உளக் கொந்தளிப்புகளுக்குப் பதிலாக உளப்பூர்வமான மகிழ்ச்சிச் சூழலை மலர்விக்க வேண்டும். அதற்கான அரசியற் கலாசாரத்தைக் கட்டியெழுப்புவது அவசியம். அதற்கான அர்ப்பணிப்பு கட்டாயமானது. காலம் அதையே எதிர்பார்க்கிறது.

மேலும்

தற்போதுள்ள 13 ஆவது திருத்தத்தை இழப்பதற்குத் தமிழர்கள் சம்மதிப்பது அல்லது அதுகுறித்து அமைதியாக இருப்பது அரசனை நம்பிப் புருஷனைக் கைவிட்டது போல மட்டுமல்லாமல் ‘அரசியல் தற்கொலை’ யுமாகும்.
 எனவே, தமிழ் மக்களுக்கு இன்று அவசியமானது இருக்கின்ற 13 ஆவது திருத்தத்தின் முழுமையான அமுலாக்கலே தவிர வரப்போகின்ற புதிய அரசியலமைப்பு அல்ல.

மேலும்

மட்டக்களப்பு மாவட்டத்தில் வரும் தேர்தலில் கட்சிகள், சுயேச்சை குழுக்களுக்கு கிடைக்கக்கூடிய ஆதரவு மற்றும் எதிர்ப்பு நிலை குறித்து ஆராய்கிறார் அழகு குணசீலன்.

மேலும்