(‘அரங்கம்’ அரசியல் பத்தித் தொடர்)
— தம்பியப்பா கோபாலகிருஸ்ணன் —
“அரசியல் தீர்வு தொடர்பில் ஜனாதிபதி ரணில் விக்ரமசிங்கவின் செயற்பாடுகள் நம்பிக்கைக்குரியனவாக இல்லை. அடுத்த வருடத்திற்குள் அரசியல் தீர்வு காண்பேன் என்று கடந்த வருடம் அவர் பகிரங்கமாகத் தெரிவித்திருந்தார். ஆனால், அவர் கூறியமைக்கமைய இந்த வருடம் தீர்வு தொடர்பில் எந்த முன்னேற்றகரமான செயற்பாடுகளும் இதுவரை இடம் பெறவில்லை. அரசு விரைவாகத் தீர்வு காணாவிட்டால் நாம் சர்வதேசத்தின் உதவியுடன் தீர்வை வென்றெடுக்கும் செயற்பாடுகளில் களமிறங்குவோம் என்று இந்தத் தருணத்தில் கூறி வைக்க விரும்புகிறேன்”.
இதுதான் இம்முறை இரா சம்பந்தன் தமிழ் மக்களுக்குத் தந்திருக்கின்ற தீபாவளி ‘ஸ்பெஷல்’. அத்துடன்,
“அரசியல் தீர்வு விடயத்தில் எமது நிலைப்பாட்டில் எந்த விட்டுக்கொடுப்புக்கும் இடமில்லை என்பதையும் கூறி வைக்க விரும்புகிறேன். புதிய அரசமைப்பு கட்டாயம் உருவாக்கப்பட வேண்டும். அதனூடாகவே தீர்வு காணப்பட வேண்டும்”. என்றும் கூறியுள்ளார். (‘காலை முரசு’ 12.11.2023)
தற்போதைய ஜனாதிபதி ஏமாற்றிவிட்டார். அவர் நம்பிக்கைக்குரியவராக இல்லை என்பது இரா சம்பந்தனின் முடிவு. அவர் கூறியிருப்பதுபோல புதிய அரசியலமைப்பின் ஊடாகவே தீர்வு காணப்பட வேண்டுமெனில் அதனை எவ்வாறு சர்வதேசத்தின் உதவியுடன் வென்றெடுக்கப் போகிறார்?
ஏற்கெனவே, தமிழர் தரப்பினால் ‘தம்பட்டம்’ அடிக்கப்பட்ட ‘சர்வதேச போர் குற்ற விசாரணை’ -‘பொறுப்பு கூறல்’-‘மீளநிகழாமை’ மற்றும் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கான நிவாரண விவகாரம் எல்லாம் ஐ.நா. மனித உரிமைகள் பேரவையில் ‘உலக்கை தேய்ந்து உளிப்பிடியான’ கதையாகவே போயிருக்கிறது. இந்தச் சீத்துவத்தில் சர்வதேசத்தின் உதவியுடன் புதிய அரசமைப்பொன்றை அதுவும் இனப்பிரச்சினைக்கான தீர்வை உள்ளடக்கிய அரசமைப்பொன்றை (சமஷ்டி) ஏற்படுத்தக் களம் இறங்குவோம் என்று சம்பந்தன் கூறியிருப்பது தமிழ் மக்களை முட்டாளாகக் கருதிய ஒரு ‘ஏமாற்று அரசியல்’ நாடகம் ஆகும். அதற்குள்ளே ‘எந்தவித விட்டுக் கொடுப்புக்கும் இடமில்லை’ என்ற வீரவசனம் வேறு.
தமிழர்களுடைய அரசியலையும் அவர்களுடைய அரசியல் தலைமைகளையும் எடுத்துக் கொண்டால், சேர் பொன்னம்பலம் இராமநாதன் மற்றும் சேர் பொன். அருணாசலம் சகோதரர்கள் காலத்தில் -ஆங்கிலேயர் ஆட்சிக் காலத்தில்-‘டொனமூர்’ஆணைக்குழு ஏமாற்றிவிட்டது என்றார்கள்.
பின் ஜி ஜி பொன்னம்பலம் வந்து ‘சோல்பரி’ ஆணைக்குழு ஏமாற்றி விட்டது என்றார். சுதந்திர இலங்கையில் ஜி ஜி பொன்னம்பலம் தமிழ் மக்களை ஏமாற்றிவிட்டார் என்று கூறித் தமிழரசுக் கட்சியை ஆரம்பித்து அரசியலை முன்னெடுத்த எஸ் ஜே வி செல்வநாயகம் காலத்துக்குக் காலம் முதலில் டி எஸ் சேனநாயக ஏமாற்றிவிட்டார்-டட்லி சேனநாயக்க ஏமாற்றிவிட்டார்-கொத்தலாவல ஏமாற்றிவிட்டார்-எஸ் டபிள்யூ ஆர் டி பண்டாரநாயக்க ஏமாற்றிவிட்டார்-மீண்டும் டட்லி சேனநாயக்க ஏமாற்றிவிட்டார்-ஈற்றில் 1972 குடியரசு அரசியலமைப்போடு சிறிமாவோ பண்டாரநாயக்காவும் ஏமாற்றிவிட்டார் என்றார்.
இப்படி எல்லோரும் ஏமாற்றியதாலும், எல்லோரிடமும் ஏமாந்ததாலும் அவர் அரசியல் பொதுவெளியில் ஆரம்பத்தில் முன்வைத்த ‘சமஸ்டி’யைக் கைவிட்டுத் தனி நாட்டுத் தீர்மானத்தைத் தந்துவிட்டுக் கண்ணை மூடினார்.
அதன் பின்பு வந்த அமிர்தலிங்கம் ஜே ஆர் ஜெயவர்த்தன (மாவட்ட அபிவிருத்திச் சபை மூலமும் 1978 நிறைவேற்று ஜனாதிபதி முறை அரசியலமைப்பு மூலமும்) ஏமாற்றிவிட்டதாகச் சொன்னார். இந்தியாவிடம் (பிரதமர் இந்திரா காந்தியிடம்) அதைச் சொல்லித்தான் முறையிட்டார். அதன் இறுதி விளைவுதான் பின்னாளில் ஏற்பட்ட 1987 இந்திய இலங்கை சமாதான ஒப்பந்தம்.
அரசியல் சீர்திருத்தக் கோரிக்கைகளும் அகிம்சைப் போராட்டங்களும் ஜனநாயக வழியிலான அரசியல் செயற்பாடுகளும் பாராளுமன்ற அரசியலும் சரிப்பட்டு வராது என்ற அனுபவத்தின் அடிப்படையிலேயே தமிழ் இளைஞர்களால்- தமிழீழத் தனிநாட்டை அமைப்பதற்கான ஆயுதப் போராட்டம் முன்னெடுக்கப்பட்டது.
தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளின் தலைவர் பிரபாகரன் அவருடைய சரி பிழைகளுக்குமப்பால் தனித்து நின்று இறுதிவரை தமிழீழத் தனிநாட்டு விவகாரத்தையிட்டு எந்தச் சமரசத்திற்கும் செல்லாமல் விட்டுக் கொடுக்காது ஆயுதப் போராட்டத்தை ஏக தலைமை தாங்கி நடாத்தி அவரும் ஈற்றில் முதலில் இந்தியா ஏமாற்றி விட்டது என்றார். பின்னர் எந்த இலங்கை ஜனாதிபதியை நம்பி இந்தியாவை எதிர்த்தாரோ அந்த ஜனாதிபதியான பிரேமதாசவும் ஏமாற்றி விட்டதாகக் கூறித்தான் 1990 இல் அடுத்த கட்ட ஈழப்போரையும் ஆரம்பித்திருந்தார். அந்தப் போரின் இறுதி விளைவு 2009இல் முள்ளிவாய்க்காலில் எப்படிப் போய் முடிந்ததென்பது அனைவருக்கும் தெரியும்.
மிதவாதத் தமிழ் அரசியல் தலைவர்கள் மட்டுமல்ல ஆயுதமேந்திய பிரபாகரன்கூட பிரேமதாசவிடம் மட்டுமல்ல சந்திரிகாவிடமும்-ரணில் விக்கிரமசிங்க விடமும்-மஹிந்த ராஜபக்ஷவிடமும் ஏமாந்ததாகவே தமிழ் அரசியல் பொது வெளியில் கருத்துக்கள் முன்வைக்கப்படுகின்றன. தமிழீழத்தைப் பெற்றுத்தருவார் எனப் பிரபாகரனை நம்பிய தமிழர்களும் இறுதியில் ஏமாந்து போனார்கள். இடையில் மத்தியஸ்தம் வகிக்க வந்த நோர்வேயும் ஏமாற்றி இறுதி யுத்தத்தில் இந்தியா மட்டுமல்ல ஏனைய சர்வதேச நாடுகளும் தமிழ் மக்களை ஏமாற்றிவிட்டதாகவே பெரும்பான்மையான தமிழ் ஊடகங்கள் எழுதித் தள்ளுகின்றன.
2001 இல் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளால் உருவாக்கப்பட்ட தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் தலைவரான இரா சம்பந்தன் புலிகள் இருக்கும்போதே சந்திரிகாவிடமும் ஏமாந்து-பின்னர் மகிந்த ராஜபக்சவிடமும் ஏமாந்து-மைத்திரிபால சிறிசேனவிடமும் ஏமாந்து இப்போது ரணில் விக்கிரமசிங்கவிடமும் ஏமாந்து போயுள்ளார்.
இடையில் தமிழ் அரசியல் தலைமைகள் டிபி விஜயதுங்கவிடமும் கோட்டபாய ராஜபக்ஷவிடமும் ஏமாந்த கதைகள் ஒன்றும் வெளிவரவில்லை. இவர்கள் இருவரும் எதுவும் தருவதாகச் சொல்லாதபடியால் இவர்களும் ஏமாற்றவில்லை அதனால் இரா. சம்பந்தனும் ஏமாறவில்லை என்றே எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.
2012ல் கிழக்கு மாகாண சபையில் ஆட்சியமைக்கும் விவகாரத்தில் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பை ஸ்ரீலங்கா முஸ்லிம் காங்கிரஸ் கட்சி ஏமாற்றிவிட்டதாகவும் இரா. சம்பந்தன் புலம்பினார். பின் 2015 இலும் கிழக்கு மாகாண சபை விவகாரத்தில் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு ஸ்ரீலங்கா முஸ்லிம் காங்கிரஸிடம் இரண்டாவது தடவையாகவும் ஏமாந்தது.
இந்த அரசியல் சங்கிலித் தொடரைப் பார்த்தால் தாங்கள் ஏமாறுவதும் பின்னர் தாம் ஏமாந்து விட்டோம் என்று கூறித் தமிழ் மக்களை ஏமாற்றும் அரசியல் தலைமைகள்தான் காலம் முழுவதும் காணப்பட்டு வந்துள்ளன. கடந்த சுமார் நூறு ஆண்டுகள் காலமாகத் தமிழர்களுடைய அரசியல் தலைமைகள் ஏமாந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் அல்லது தங்களின் ஏமாளி மற்றும் அரசியல் கோமாளித்தனங்களால் ஏமாற்றப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.
இதற்கான காரணங்களைத் தமிழர்களுடைய அரசியல் பொதுவெளியில் காய்தல் உவத்தலின்றிக் கட்சி அரசியலுக்கும்-தேர்தல் அரசியலுக்கும் அப்பால் ‘நடுநிலை’ நின்று அறிவு பூர்வமாக ஆராய்ந்து தெளிவடைந்தால் மட்டுமே தமிழ் மக்கள் எதிர்காலத்தில் செல்ல வேண்டிய சரியான அரசியல் திசையை அறியலாம். இத்தகைய ஆராய்ச்சியில் ஈடுபடத் தற்போதுள்ள ‘அரசியல் தலைவர்கள்’ எவருமே முன்வரமாட்டார்கள். அவர்களுடைய ஒரே எதிர்பார்ப்பும் கனவும் ‘கதிரைகள்’மட்டுமே. தமிழ் மக்கள் தாமாகவே இத்தகைய ஆராய்ச்சியில் ஈடுபட்டு எதிர்காலத்தில் செல்ல வேண்டிய அரசியல் திசையைத் தீர்மானிக்க வேண்டும். இல்லாவிட்டால் தமிழ் அரசியல் தலைவர்கள் மற்றவர்களிடம் ஏமாறுவதும் அதைச் சொல்லித் தமிழ் மக்களை ஏமாற்றுவதும் முடிவிலியாகவே தொடரும்.
ஒருவர் தொடர்ந்து ஏமாறுகிறார் அல்லது ஏமாற்றப்படுகிறாரென்றால் ஏமாறுகிறவரின் தவறா அல்லது ஏமாற்றுபவர்களின் தவறா? இதுவே தமிழ் மக்கள் இப்போது சிந்திக்க வேண்டிய விடயமாகும்.
